Презентацијата на Маја Кикириткова беше интересно доловена интерпретација на митските приказни за достигнувањето на бесмртноста. Бавното достоинствено движење, симболиката на ружините ливчиња и драмската приказна на крајот на ревијата ја дополни целата слика за приказната.
Кој пат го одбирате, оној до ружините ливчиња или оној со трње? :)
English translation at the end of this post.
The presentation of Maja Kikiritkova was an interestingly captured interpretation of the mythical stories for immortality. The slow and dignified motion, the rose leaves and the small dramatic playout at the end filled in the entire picture of the story.
